مدلهای کارکردی : نشانه های رفتاری

برگرفته از کتاب روان شناسی شناختی ژست های مرتبط با گفتار

استفاده از مفهوم اطلاعات در «نظریه ریاضی ارتباط» که توسط شانون و ویور در سال ۱۹۴۹ پیشنهاد گردید تأثیر عمیقی بر این ناحیه داشت. نمودار طراحی شده از عملیات تلگرافی با پیام منبع انتقال یافته به یک دریافت کننده از طریق یک کانال شلوغ دارای کاربردهای گستردهای میباشد.

مفهوم رمز در مرکز این مدل انتقال اطلاعات را در طول فازهای رمزگذاری و رمز زدایی ممکن میسازد .این مفهوم بسیار کلی ممکن است دو چشم انداز همگرا از ارتباط ژستی را به وجود آورد.

از یک سو، بعضی محققان محدود کردن زمینه ارتباط به استفاده از یک رمز مشخص را پیشنهاد کرده اند. (ویندر، دوو، روبینو و گلر، ۱۹۷۲). از چنین چشم اندازی، ارتباط ژستی محدود به سیگنال های اجتماعی بر اساس فرهنگ می شوند .

فهرست ها و منابعی را میتوان از طریق پژوهش ها تدوین کرد زیرا ژست ها دارای مفاهیم مشابه با عبارات کلامی می باشند. همچنین حرکات دست پلیس که به ترافیک نظم می دهد شبیه به چراغهای قرمز، نارنجی و سبز می باشند. برعکس، حرکات دیگر را که میتوان از طریق استنباط بدون کدگذاری تفسیر کرد بنام رفتار غیرکلامی در عوض ژست ها می باشند.

(به مقالات منتشر شده در مجله رفتار غیرکلامی توجه کنید).

از سوی دیگر، ناحیه ارتباط شبیه به نوعی رفتار می باشد. در مورد  «عملی نشدن عدم ارتباط»  واتزلاویک ، بیون و جکسون (۱۹۶۷) این گونه نوشتند:

این یک خصوصیت رفتاری است که اغلب دیده میشود: رفتار هیچ متضادی ندارد. به مفهوم دیگر، چیزی بنام عدم رفتار وجود ندارد؛ یا ساده تر اینکه: نمیتوان رفتار نکرد. اکنون، اگر بپذیریم که کل رفتار در یک موقعیت تعاملی دارای ارزش پیام می باشد، مثلا، رفتار یک ارتباط باشد، مهم نیست که فرد چگونه ارتباط برقرار میکند. فعالیت یا عدم فعالیت، سخن گفتن و ساکت ماندن همه ارزش پیامی دارند :آنها بر دیگران و دیگران بر آنها نفوذ دارند، در عوض نمی توان به این ارتباطات پاسخ داد و بنابراین آنها خود ارتباط برقرار می کنند.

منبع: مدلهای کارکردی: نشانه های رفتاری